(deze blog is oorspronkelijk geplaatst als een artikel op Linked in. De voorspelling kwam uit: binnen enkele uren werd zij door de censuur verwijderd)

Ik kon het niet langer aanzien. Vanaf komende week krijgen ouders van 5-11 jarige kinderen een uitnodiging om deze kinderen te laten vaccineren tegen COVID-19. Voor verreweg de meesten daarvan is dit in het geheel niet nodig terwijl er legio medische, juridische en morele bezwaren tegen in te brengen zijn. Hoe kunnen ouders een beslissing nemen voor hun kind als zelfs deskundigen hierover bij herhaling hun twijfels geuit hebben? En worden ouders van eerlijke informatie voorzien? Ik vrees van niet.

Daarom heb ik besloten om op persoonlijke titel een brief te sturen aan alle GGD artsen en verpleegkundigen die betrokken zij bij dit project. Het is mijn overtuiging dat dit gewetensvolle medewerkers zijn die het beste voor hebben met deze weerloze kinderen. Voor zover nodig zet ik voor hen nog even op een rijtje waarom iedere zorgverlener zich ernstig zorgen zou moeten maken over dit project. 

Hieronder de integrale tekst van de open brief. Sla op en deel, want deze post zal vermoedelijk wel weer snel ten prooi vallen aan de censuur.

OPEN BRIEF

Aan de artsen en verpleegkundigen van de GGD-en in Nederland

Bergen op Zoom, 14 januari 2022

Zeer geachte collega’s,

Binnen enkele dagen zullen de ouders van alle kinderen van 5-11 jaar in Nederland een uitnodiging krijgen om zich te laten vaccineren tegen Covid-19. Dit besluit heeft mij als huisarts dermate verontrust dat ik de uitzonderlijke stap neem om mij op persoonlijke titel in een open brief tot u te richten en mijn zorgen met u, mijn collega ́s, te delen. Het geven van volledige, eerlijke voorlichting aan patiënten beschouw ik als een belangrijke plicht en ik ben ervan overtuigd dat dat voor u niet anders is. Hieronder wil ik u, wellicht ten overvloede, een aantal feiten ter overweging geven, waarvan het van cruciaal belang is dat ouders ervan op de hoogte zijn. Mijn grote zorg is dat dit laatste heel vaak niet het geval is. U bent bij uitstek in de positie om dit op de valreep na te gaan en waar nodig de volledige informatie alsnog te verstrekken.

Het is een feit dat kinderen zelden ziek worden van een besmetting met Covid-19. Ook heeft naar schatting meer dan 65% van de kinderen van 5-11 jaar al op natuurlijke wijze immuniteit verkregen (1). We kunnen dus concluderen dat een overweldigende meerderheid van de kinderen zelf helemaal geen voordeel heeft bij vaccinatie, hetzij op grond van hun leeftijd, hetzij op grond van hun immuniteit en meestal zelfs op beide gronden. Het ‘number needed tot vaccinate‘ om één opname vanwege Covid-19 te voorkomen loopt in de vele tienduizenden. Hiermee is deze handeling in strijd met de internationaal erkende kinderrechten (2,3). Deze inenting is dan ook slechts te rechtvaardigen in uitzonderlijke situaties, wanneer het kind er zelf voordeel bij heeft en bovendien de veiligheid onomstotelijk vast staat. Het eerste is zelden het geval en ook aan de tweede voorwaarde wordt niet voldaan: het gebruik van deze middelen bij kinderen is nauwelijks onderzocht. Het advies van de Gezondheidsraad om kinderen van 5-11 jaar te vaccineren (4) is gebaseerd op niet meer dan één (!) dubbelblinde gerandomiseerde studie onder slechts 2000 kinderen (inclusief placebogroep) die niet langer dan twee maanden duurde. Deze flinterdunne onderbouwing is een unicum in de medische wetenschap en kan onmogelijk een inbreuk op de kinderrechten rechtvaardigen. Toch wordt ouders verteld dat het vaccin ongevaarlijk is en dat het verspreiding van het virus voorkomt. Dit argument is niet alleen feitelijk onjuist omdat transmissie niet wordt voorkomen; het is bovendien onethisch. Volwassenen dienen kinderen te beschermen, bijvoorbeeld tegen het onnodig inspuiten van middelen die nog in onderzoek zijn en tegen schending van hun rechten – en niet omgekeerd. Kinderen mogen niet gebruikt worden ter bescherming van volwassenen.

Voorkomen we schoolsluitingen dan door vaccinatie, zoals gesuggereerd wordt? Nee, dat is evenmin het geval. De ervaringen in Zweden en Noorwegen waar scholen gewoon open bleven (5), laten zien dat schoolsluitingen überhaupt niet zinvol zijn. De inentingen kunnen zelfs averechts werken door het induceren van nieuwe varianten. Ook de Nederlandse Vereniging van Kinderartsen heeft aangegeven tegen het zomaar vaccineren van gezonde kinderen te zijn (6). Vaccinatie bij kinderen met ernstige onderliggende aandoeningen is wellicht in uitzonderlijke gevallen verdedigbaar, maar ook hier is het goed om zich in elk geval te realiseren dat kwalitatief goed onderzoek hiernaar ontbreekt en dat ook deze stelling dus berust op een aanname.

Omdat kinderen van Covid-19 zelf vrijwel niets te vrezen hebben, is elke bijwerking er één te veel. Uit de veiligheidsrapporten die vaccinfabrikant Pfizer – overigens tegen zijn zin en op last van de rechter – vrij moest geven (7) blijkt dat er bij volwassenen veel meer ernstige bijwerkingen zijn dan tot dusver bekend waren. Ook hier zijn kinderen niet onderzocht, maar er is geen enkele reden om te denken dat dat bij hen anders zou zijn. Over lange termijn-bijwerkingen weten we helemaal niets. Wetenschappers in Zweden toonden aan dat de entstof ook schade aan de DNA-reparatie kan veroorzaken (8), iets waarvan altijd beweerd werd dat het onmogelijk was. Kennelijk missen we cruciale kennis. Weten de ouders dit? Verder hadden we in Nederland in 2021 een forse oversterfte ten opzichte van 2020. Alleen al in de maand november ging het om 3500 extra doden ten opzichte van het jaar ervoor (9). Voor deze oversterfte is vooralsnog geen verklaring. In 2021 was er veel onrust over oversterfte die aan het virus werd geweten. De huidige oversterfte krijgt bizar genoeg nauwelijks aandacht. Een verband met vaccinatie kan niet worden uitgesloten. Meerdere wetenschappers en de unanieme Tweede Kamer drongen aan op onderzoek (10,11), maar de regering heeft hier vooralsnog niets mee gedaan. Dit alles maakt onmiskenbaar duidelijk dat we op belangrijke terreinen echt nog onvoldoende weten. Het is onze verantwoordelijkheid als zorgmedewerkers om ouders daarover te grondig en volledig te informeren, zeker nu de overheid dit nalaat. Wie als arts of namens een arts medische handelingen verricht heeft zich immers gebonden aan twee fundamentele principes in de artseneed: primum non nocere (nimmer schaden) en in dubio abstine (bij twijfel: niet doen). Duidelijker kan het niet zijn.

Het kan gezien het bovenstaande dan ook niet de minste twijfel lijden dat het vaccineren van kinderen medisch, juridisch en ethisch niet te verantwoorden is, een enkele uitzondering op medische gronden daargelaten. Ouders beschikken doorgaans niet over de volledige informatie noch de tijd die nodig is voor een juiste afweging. Vanuit de grond van mijn hart en mijn geweten roep ik u als collega-zorgverleners nadrukkelijk op om de rechten van de aan uw zorg toevertrouwde kinderen alsook uw professionele beroepsethiek te eerbiedigen. Ik heb er vertrouwen in dat u uw verantwoordelijkheid neemt en geen handelingen zult verrichten waarvan niet volstrekt vast staat dat deze de belangen van het kind zelf dienen. Gezien het bovenstaande en de huidige beperkte kennis op dit gebied zal dat bij de overgrote meerderheid van de kinderen niet het geval zijn.

Met collegiale groet

Jan Vingerhoets, huisarts

Referenties:

1. https://nvk.nl/nieuws/nieuwsbericht?newsitemid=160104451

2. https://www.eur.nl/esl/nieuws/het-vaccineren-van-kinderen-met-het-coronavaccin-strijdigmet- het-kinderrechtenverdrag

3. https://eenvandaag.avrotros.nl/amp/je-kunt-kind-niet-inzetten-om-grootouders-tebeschermen- volgens-oud-ombudsman-is-vaccineren-van-jongere-kinderen-in-strijd-metkinderrechten

4. https://www.gezondheidsraad.nl/documenten/adviezen/2021/12/10/vaccinatie-van-5–tot-en-met-11-jarigen-tegen-covid-19

5. BMJ 2021;373:n1197

6. https://www.nvk.nl/nieuws/nieuwsbericht?newsitemid=157614086

7. https://phmpt.org/pfizers-documents

8. https://www.mdpi.com/1999-4915/13/10/2056

9. https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2021/48/in-laatste-week-van-november-overleden-bijna-1-100-meer-mensen-dan-verwacht

10.https://www.nd.nl/nieuws/nederland/1077551/ronald-meester-regering-is-te-traag- metonderzoeken-oversterfte

11. https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/detail?id=2021Z22246&did=2021D4733

Okee, ik geef het ruiterlijk toe: ik had het eerst helemaal niet door.  Maar nu doorzie ik de grap: de regering haalt gewoon een geintje met ons uit en gebruikt daarvoor het Griekse alfabet. Het Grieks heeft ons veel gebracht, waaronder democratie en mooie letters. Van het eerste is niet veel meer over, maar het alfabet wordt nog volop gebruikt. Alfa, delta, omikron: allemaal letters die in deze tijd heel goed van pas lijken te komen. 

Iedereen kent de letter omega. O-mega betekent niet anders dan ‘grote o’. Want omega stond voor een lange klank: ‘oo’. De korte variant, de ‘o’, is het kleine broertje van omega en die letter heet omicron. O-micron betekent dus niets anders dan ‘kleine ‘o’’. Een ootje, zogezegd. En dat is precies wat het is. Laat ik me nader verklaren.

Bij Hugo, die van hoed noch rand iets begreep, wist ik nooit of ik nou moest huilen of lachen, maar ditmaal is het Ernst en zijn we hier en daar toch echt wel een beetje geschrokken. 

Want inmiddels zijn we twee jaar verder. Achtereenvolgens schrokken we van een virusuitbraak (hier werden wij  in het ootje genomen, want om aan de definitie van een pandemie te voldoen moest die eerst worden herschreven). Daarna schrokken we van de besmettingscijfers (opnieuw een typisch geval van ootje, want die bleken te berusten op een test waarmee je geen infecties kon aantonen). Zorgmedewerkers schrokken van de zorgvuldig geheim gehouden modellen van het RIVM die gitzwarte scenario’s schetsten, welke de complete zorg zouden opslokken als waren het kosmische zwarte gaten (de modellen bleken er echter steevast fors naast te zitten – een flinke oot). 

Burgers bleven doorschrikken van de buitenproportionele maatregelen waarmee de regering een streep zette door vele grondrechten, ouders schrokken dat hun kinderen onderwijs werd onthouden en ze hun kleuters op straat moesten omkleden voor de zwemles. Ondernemers schrokken van massale faillisementen door maatregelen die meer levensjaren kostten dan ze opleverden. Allemaal schrokken we van politici met verlies aan geheugen en/of inzicht (hier was sprake van ootje na ootje), van de steeds strengere censuur, van het in de kiem smoren van dissidenten. 

Maar velen schrokken nog het meest van de mensen op wie zij meenden te kunnen vertrouwen. Van onze regering, die tegen beter weten in mensen wil dwingen mee te doen aan een van overheidswege verplicht gestelde discriminatie, waarvan de onderbouwing achterhaald is. Van onze journalisten die zwijgen als de overheid ons desinformeert of vragen over massale oversterfte negeert. Van onze politie, die weerloze demonstranten in elkaar knuppelde en daarmee zelfs de VN liet schrikken. En vooral schrokken zij van -en rouwden zij om- mensen om zich heen die wegkeken toen zij steeds meer buiten de samenleving geplaatst, geweerd en als tweederangs burgers behandeld werden, enkel omdat zij het ootje doorzagen. 

Maar er is hoop. Want het begint nu door te dringen dat de redenen voor deze tweedeling niet valide zijn. De TU Delft toonde aan dat het helemaal geen zin heeft om gezonden middels coronapassen buiten de maatschappij te plaatsen. De minister spartelde nog wel tegen, want dat virus was altijd een goed excuus geweest voor snode controleplannen. Maar nu ook nog eens uitgelekt is dat de plannen voor de pas al dateren uit 2014, wordt het toch allengs lastiger. Zelfs journalisten gaan zich realiseren waartoe zij op aarde zijn. De Volkskrant, die eerder lafhartig trouw had gezworen aan het Ministerie van Waarheid, kiest nu eieren voor haar geld en publiceerde gisteren zowaar een grafiek op de voorpagina waaruit pijnlijk duidelijk blijkt dat de RIVM-modellen volledig losgezongen zijn van de realiteit. NRC publiceerde zelfs een commentaar met een duidelijke boodschap: stop de coronabewijzen. Nu nog eerlijk berichten over de internationale protesten en de kanteling is begonnen. 

Toch past ons hier enige mildheid jegens de in het ootje genomenen. Het is mogelijk dat velen het (met dank aan het zwijgende journaille) tot op heden echt niet wisten en daarom oprecht geloofden dat de coronapas bedoeld was om de volksgezondheid te beschermen. Het is denkbaar dat ze, toen mensen werden buitengesloten, daadwerkelijk meenden dat die arme ongeprikten tegen zichzelf beschermd werden. Dat kan hen niet kwalijk genomen worden, want de propagandamachine van de overheid werkte op volle toeren, de geleerden leken geleerd en de druk was hoog. 

Maar vanaf nu is alles echt anders. Nu kan ieder weldenkend mens kennis nemen van het feit dat de coronapas al bedacht werd lang voordat dit virus ons bereikte. Nu kan ieder lezen dat de pas niet werkt ter voorkoming van infecties. Nu weet eenieder dat de boosters nauwelijks werkzaam zijn tegen Omicron. Vanaf nu is er geen excuus meer en kan ieder weldenkend mens die dat wil het gaan doorzien. Wie nú nog weg blijft kijken, mag alleen nog in de spiegel kijken en zal zich vroeg of laat voor zijn eigen geweten en nageslacht moeten verantwoorden. 

Want vanaf nu hebben we het allemaal namelijk wél geweten, dat van het ootje. 

Blogdo©

De komst van het Virus heeft heel wat teweeggebracht in ons land. Dat is begrijpelijk, want het gaat hier niet om een griepje, zoals virustwijfelaars ons willen doen geloven. Het vermaledijde stukje RNA gaat veel verder dan dat. Het tast niet alleen onze luchtwegen aan maar, naar  recentelijk is gebleken, ook ons vermogen tot logisch nadenken. 

Dat leidt tot niet altijd goed te begrijpen adviezen. Zo mag een ouder niet komen kijken bij de wedstrijd van zijn kind dat bij de mini’s voetbalt, maar mogen mensen zich wel massaal verdringen op Black Friday en valt een vlucht naar Curaçao, viraal gezien, niet meer onder internationaal vliegverkeer. Zo adviseert de GGD in Amsterdam dat kinderen samen mogen dansen, maar ben je 13 of ouder, dan mag je er, als je tenminste niet tot hetzelfde huishouden behoort, niet bij zingen; ben je boven de 18 dan mag je alleen buiten dansen en moet je het bij neuriën houden, tenzij  je danspartner dezelfde voordeur heeft want mag je daar wel weer binnen meedansen – mits je er niet bij zingt natuurlijk en tenzij het in een kerk of moskee is. Ik vermoed dat er nu wordt gewerkt aan een wet waarin staat wat je voortaan wel en niet mag zingen. 

Gelukkig hebben we onze regering nog. Weliswaar hadden ze  ons in januari met stelligheid bezworen dat het allemaal reuze mee zou gaan vallen met dat virus (vergissing, kan gebeuren)  en wisten ze kort nadien te melden dat het virus in ons land zeker geen voet aan de grond zou gaan krijgen (nou ja, voortschrijdend inzicht en zo). Weliswaar had Grapperhaus iets te uitbundig gefeest (ach ja, komt in de beste families voor). Weliswaar  hadden ze kort geleden nog geprobeerd om gezichtsbedekking strafbaar te stellen (toegegeven, daar was het dan misschien net even misgegaan, soit) en bleek het preventief  opsluiten van bejaarden toch niet zo heilzaam als gedacht (inschattingsfoutje, kan de beste overkomen). Maar in september lieten onze minister en hoofd van het RIVM ons dan toch geruststellend weten dat het dragen van mondkapjes een totaal zinloze bezigheid was, die dan ook niet werd aangeraden. Nee, het was zelfs beter om die ondingen helemaal niet te gebruiken. En omdat de regering altijd weet wat goed voor ons is (oké, soms even niet, maar dat zijn incidentjes) ging het van hop! Weg ermee. Inmiddels echter is diezelfde overheid geheel bekeerd en heeft opnieuw de oplossing. Nee, nu écht: mondkapjes en niets dan mondkapjes zult gij dragen! 

Kwaliteitseisen worden er overigens gelukkig in het geheel niet aan die dingen gesteld, dus men maakt het ons niet moeilijker dan nodig is. Het maakt dan ook niet uit hoe en waarvan ze gemaakt zijn. Dus ging ik aan de slag met satijn, katoen, vitrage en kippengaas, liet mijn fantasie de vrije loop en knutselde er tijdens een gezellige bijeenkomst met een tiental vrienden lustig op los. Er is door de minister van Huisvlijt zelfs een heuse knip- en plakinstructie op de website van het ministerie gezet zodat je ook je eigen patroontje voor je gezicht kunt fröbelen. Ze werken dan wel helemaal niet, zoals blijkt uit onderzoek gepubliceerd in vooraanstaande medische vakbladen, maar dat was niet meer dan een flauw intermezzo: die jongens hadden natuurlijk helemaal niet begrepen waar het om gaat. En juridisch schijnt het ook al niet te kunnen, blijkens het oordeel van de Nederlandse Orde van Advocaten die de regeling afbrandde, maar die juristen weten natuurlijk ook niet waarover ze het hebben. Nee, dan doet onze regering het een stuk beter. 

En daar zit ik dan, vol trots met mijn zelfgemaakte trendy mondkapje. Het zit niet heel lekker maar als je er wat aan plukt of gewoon je neus vrij houdt, valt het best mee. Soms  zakt het ook wel eens wat scheef, maar met wat schuiven en trekken zet je het weer goed. En kom op zeg, af en toe gun ik mezelf net als alle anderen ook even een kaploos moment.  Want hoewel het kapje verplicht is, geldt deze verplichting natuurlijk niet als ik even een sigaretje wil opsteken. Dan stop ik  het kapje gewoon even in mijn broekzak bij mijn zakdoek, steek ik een peuk op en kan ik even frisse lucht ademen. Na wat flinke teugen nicotine zet ik hem weer snel op, want ik wil het natuurlijk niet aan mijn luchtwegen krijgen. Het is allemaal zo logisch – en het werkt geweldig. Dit exemplaar houd ik, want ik ben niet ziek geworden in die drie weken dat ik dit kapje draag. 

Blogdo©