Skip to main content

De Wet van de Medemenselijkheid (7): het lot der compassie. 

Geschreven door Blogdoc

“Er is een groter gerechtshof dan alle bestaande rechtbanken en dat is het gerechtshof van het geweten.”

Mahatma Gandhi

De rechtszaken over de ivermectine voorschriften lopen inmiddels bijna 3 jaar. Mijn hoger beroep dient op 1 augustus aanstaande om 11 uur bij de Raad van State in Den Haag.

Nadat eerder zeven van de tien rechters de opgelegde boetes hadden vernietigd, heeft de Raad bij een aantal van ons de boete weliswaar gehalveerd, maar niet vernietigd, zoals ik eerder heb beschreven. En dat moet wel gebeuren: voor ons is dit een principiële zaak. Want als de inspectie artsen zomaar zonder medische of wettelijke grond artsen kan aansturen dan raakt dit direct aan het vertrouwen tussen arts en patiënt. Ondanks een overtuigend verweer, ondanks het feit dat eerdere veroordelingen aanvankelijk zijn vernietigd en ondanks de blamage van de inspectie, die zeer slecht geïnformeerd bleek, blijft de empathie van de dokter onder vuur liggen. Maar wij zwijgen niet en blijven haar verdedigen, want zij vormt het hart van de menselijke geneeskunst. 

Want schijn bedriegt: het gaat hier niet om zomaar een boete. Het gaat ook niet om persoonlijke belangen van de betrokken artsen. Het lijkt misschien alsof hier een dokter voor het gerecht komt, maar in werkelijkheid is het de medemenselijkheid zelf die hier op het hakblok wordt gelegd. Dit gaat om iets veel groters –  en dat gaat ons allen aan. 

Het gaat hier om grote vragen. Dient het schild van Vrouwe Justitia alleen nog ter bescherming van de machtigen? Wordt haar zwaard misbruikt als wapen tegen de medemenselijkheid? Gaat de Raad toestaan dat compassie in de arts-patiëntrelatie verstikt wordt in regels die zó onduidelijk zijn dat zelfs rechters het daarover niet eens kunnen worden? 

Bij het hoger beroep zal dr. Dick Bijl, expert op het gebied van geneesmiddelen, als getuige-deskundige optreden. Zelf zal ik mij vanuit het buitenland -via een groot scherm in de zaal- opnieuw met passie verweren, net als ik dat in mijn vorige zaak heb gedaan. Ik zal mijn handelen verdedigen aan de hand van feiten en met de onwrikbare overtuiging van een arts die zich nog heel goed herinnert waarom hij ooit voor dit vak koos. 

De kern van mijn verweer blijft staan: het kan onmogelijk zo zijn dat een dokter bestraft wordt omdat hij het belang van zijn patiënt in een crisissituatie zwaarder liet wegen dan een richtlijn. Een richtlijn bovendien die nooit voor deze situatie bedoeld was en die bovendien vooral onduidelijkheid creëert.  Een richtlijn waarvan de opsteller, Het Nederlands Huisartsen Genootschap, nota bene zélf letterlijk op haar site schrijft dat het een advies is en geen wet en daar aan toevoegt dat de arts daarvan zo nodig kan afwijken. Ik zal bepleiten dat de eed van Hippocrates ons onwrikbare morele kompas is, dat nooit bedoeld was om regels belangrijker te maken dan het verlenen van hulp aan de patiënt.

Hoe dit verder gaat, weet nog niemand. Maar één ding is zeker: dit gaat hier om het fundament van de relatie tussen arts en patiënt. 

Kunnen we nog vertrouwen hebben in de rechtspraak? Daar kun je met recht vragen over stellen. Toen de regering in 2021 bakzeil haalde in de zaak tegen de lockdowns was het hoger beroep binnen anderhalf uur mogelijk. Dat kán volgens de regels helemaal niet, maar de regels bleken nogal rekbaar toen het zo uitkwam: nog diezelfde dag was geregeld dat de rechter precies vonniste zoals de overheid dat wilde. Vergelijk dat maar eens met onze zaken, waarin wij  meerdere jaren op ons hoger beroep moesten wachten. Als het om de overheid gaat, werkt Vrouwe Justitia’s blinddoek kennelijk niet altijd even goed. 

Blijf ons volgen, want tijdens de zaak op 1 augustus staat niets minder op het spel dan de ruimte voor compassie in de arts-patiëntrelatie. Onze rechtsstaat heeft nog een kans om te voorkomen dat zij niet alleen zichzelf, maar ook haar menselijke gezicht dreigt te verliezen, zoals we dat al eerder zagen in bijvoorbeeld de Toeslagenaffaire.

De massale steun die u ons tot dusver gaf is voor mij en mijn collega’s van onschatbare waarde. Want wat hier op het spel staat, gaat ons allemaal aan. Maar: de gang naar het Europese Hof, die onvermijdelijk lijkt, is kostbaar. Wilt u ons steunen? Wij laten uw hulp voor de volle 100% ten goede komen aan juridische hulp voor de artsen die nu nog vervolgd worden omdat zij het weigerden om hun eed te verloochenen. 

U kunt uw bijdrage aan de strijd van deze groep artsen leveren via het Nederlands Teleartsen Genootschap via deze link. Met uw hulp zullen wij de menselijke maat in de zorg tot het uiterste blijven verdedigen.

Uiteraard zal ik hier verslag doen van het verloop. En mocht ik hier plots om onverklaarbare redenen verdwijnen, dan kunt u mij blijven volgen via mijn blog waarvan u het adres in mijn profiel ziet. 

Blogdo©

Comments (66)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meld je aan om niets te missen

Mijn blogs verschijnen voorlopig nog op Linked in maar worden steeds sneller verwijderd. Wil je op de hoogte blijven als er nieuwe blogs verschijnen en ze hier teruglezen? Meld je dan aan en ik zorg dat je een bericht krijgt.